Kiedy konieczne jest operacyjne leczenie hemoroidów?

Hemoroidy lub guzki krwawnicze to powszechny problem, któremu sprzyjają zaparcia, biegunki, duże wysiłki, ciąża i siedzący tryb życia. Istnieje wiele metod leczenia hemoroidów:

• nieoperacyjne czyli zachowawcze;
• zabiegowe, które można wykonać w przychodni i
• operacyjne, które trzeba wykonać w szpitalu na bloku operacyjnym.

Jeśli leczenie zachowawcze jest nieskuteczne lub hemoroidy są w zaawansowanym stopniu choroby to proktolog może zalecić operacyjne leczenie hemoroidów. Na czym to polega i czy jest się czego bać?

1. Kto jest szczególnie narażony na hemoroidy?

Hemoroidy to sploty naczyń krwionośnych, które zlokalizowane są w odbycie. Każdy je ma. Fizjologicznie są niewielkie. Na skutek przewlekłych zaparć, biegunek, ciężkiej pracy fizycznej z dźwiganiem lub intensywnych ćwiczeń sportowych napinających mięśnie brzucha, pracy siedzącej a także w ciąży (o ile występują zaparcia), może dojść do znacznego powiększenia hemoroidów i przykrych dolegliwości w postaci krwawień, wysuwania się hemoroidów na zewnątrz itp.

Niewłaściwa dieta – uboga w błonnik, złe nawyki np. długie przesiadywanie w toalecie,  parcie podczas oddawania stolca, itp. sprzyjają powstaniu dużych hemoroidów.

Wyróżniamy 4 stopnie choroby hemoroidalnej:

• stopień 1: hemoroidy znajdują się wewnątrz odbytu – mogą np. krwawić, ale nie wysuwają się na zewnątrz,
• stopień 2: hemoroidy wysuwają się na zewnątrz odbytu podczas defekacji, lecz po wypróżnieniu samoistnie powracają do środka,
• stopień 3: hemoroidy wysuwają się na zewnątrz odbytu podczas defekacji, ale  można je  schować do środka np. uciskając delikatnie palcem.,
• stopień 4: hemoroidy są widoczne na zewnątrz odbytu i nie chowają się do środka.

Hemoroidom mogą towarzyszyć takie objawy, jak krwawienie z odbytu, pieczenie, uczucie niepełnego wypróżnienia, brudzenie bielizny, świąd, itp. Ból nie jest typowym  i najczęstszym objawem hemoroidów! Hemoroidy mogą powodować ból, ale jeśli ból jest objawem dominującym to należy myśleć o innych chorobach np. szczelinie odbytu.  

1. Na czym polega nieoperacyjne leczenie hemoroidów?

Zachowawcze leczenie hemoroidów warto rozpocząć jak najwcześniej, by nie dopuścić do rozwoju choroby.  Jeśli są zatwardzenia to najważniejsza jest radykalna zmiana diety i całkowite wyeliminowanie zatwardzeń a także konieczności parcia na stolec! Jest to przeważnie możliwe! Trzeba jeść dużo błonnika, który znajduje się w roślinach: owocach, warzywach, chlebie razowym i pełnoziarnistym oraz w kaszach.

Lekarz może również przepisać leki zmiękczające stolec. Przykre dolegliwości można łagodzić stosując czopki, kremy lub maści.

W przypadku dużych hemoroidów 1 lub 2 stopnia można stosować leczenie zabiegowe: skleroterapię lub tzw. gumkowanie hemoroidów, czyli zabieg metodę Barrona. Zabiegi można wykonać w przychodni bez znieczulenia – prawidłowo wykonane są niebolesne,  bezpieczne i krótkie.

Skleroterapia polega na ostrzyknięciu hemoroidów lekiem prowadzącym do ich zmniejszenia.  Gumkowanie hemoroidów, czyli zabieg metodę Barrona polega na złożeniu na hemoroidy gumowych opasek, które prowadzą do niedokrwienia, obumarcia i samoistnego odpadnięcia guzka krwawniczego. Od momentu założenia gumki do odpadnięcia hemoroidu upływa przeważnie kilka dni.

Powyższe zabiegi można stosować tylko w przypadku hemoroidów zlokalizowanych wewnątrz odbytu, czyli w 1 i 2 stopniu zaawansowania!

 

Inne nieoperacyjne metody np. fotokoagulacja z podczerwienią, krioterapia nie są powszechnie zalecane i nie są stosowane w Szpitalu Świętej Elżbiety.

 

laserowe usuwanie hemoroidów

Nie zawsze zabiegowe metody leczenia hemoroidów są skuteczne. Nie można ich też stosować w 3 i 4 stopniu zaawansowania choroby. Dlatego niektórzy pacjenci otrzymują skierowanie na zabieg chirurgiczny.

1. Operacja hemoroidów – kiedy jest wskazana?

Operacyjne leczenie hemoroidów musi być wykonane w szpitalu na bloku operacyjnym. Jest wskazane wtedy, gdy leczenie zachowawcze nie przynosi oczekiwanych rezultatów a dolegliwości są przykre i uciążliwe dla pacjenta. Operacja jest wskazana w 3 i 4 stopniu zaawansowania chororby.

Nie należy bać się operacji, gdyż niesie ona niewielkie ryzyko powikłań, a znacząco zwiększa komfort życia i eliminuje objawy towarzyszące chorobie hemoroidalnej, takie jak krwawienia, dyskomfort, brudzenia itp.

Przed operacją hemoroidów należy wykonać kolonoskopię, żeby wykluczyć inne chororby jelita grubego oraz badania krwi, które zostaną zlecone przez lekarza. Na zabieg należy przyjść na czczo – nie jeść przez co najmniej 6 godzin i nic nie pić przez 4 godziny. Na kilka godzin przed operacją stosowany jest wlew doodbytniczy tzw. Enema, mający na celu dokładne oczyszczenie jelita z mas kałowych.

Operacja hemoroidów jest przeprowadzana na bloku operacyjnym w obecności anestezjologa w znieczuleniu podpajęczynówkowym lub ogólnym. Lekarz usuwa guzki krwawnicze, a następnie podkłuwa szypułę naczyniową i pozostawia miejsce do stopniowego, samodzielnego wygojenia. Wycięte hemoroidy oddaje się rutynowo do badania histopatologicznego. Operacja wiąże się z koniecznością pobytu szpitalu – w szpitalu Świętej Elżbiety zabieg wykonuje się tego samego dnia, co przyjęcie do szpitala – trzeba zostać w szpitalu na noc i następnego dnia można iść do domu.

1. Operacyjne leczenie hemoroidów a powikłania

Ryzyko powikłań jest niskie, jeśli operacyjne leczenie hemoroidów wykonujemy w miejscu specjalizującym się w tego typu zabiegach. W Warszawie jest to prywatny Szpital św. Elżbiety, który zapewnia kompleksową opiekę wraz z diagnostyką i leczeniem. Należy mieć jednak na uwadze, że żadna operacja w znieczuleniu nie jest obojętna dla organizmu, a możliwe powikłania to krwawienie, ból, złe gojenie rany, itp. Bezpośrednio po operacji może wystąpić niewielki ból i problem z nietrzymaniem stolca – są to jednak powikłania przejściowe.

1. Jak zapobiegać hemoroidom? 

Przed dwa tygodnie po zabiegu należy ograniczyć wysiłek fizyczny. Po wizycie kontrolnej można powrócić do codziennej aktywności. 

Zalecenia po operacji hemoroidów

Trzeba:

• brać leki przeciwbólowe, jeśli jest taka potrzeba
• jeść dużo błonnika i ograniczyć jedzenie produktów mlecznych, mącznych, ryżowych i słodyczy.
• Wyeliminować twarde stolce i konieczność parcia na stolec podczas wypróżnień.