Jak wygląda odrzucenie implantu i jak często się zdarza?

Implant stomatologiczny to jedna z najlepszych metod na uzupełnienie braków w uzębieniu. Nie zawsze jednak będzie ona skuteczna. Nawet jeśli pacjent dołoży wszelkich starań – zadba o higienę jamy ustnej, będzie stosował się do wszelkich otrzymanych zaleceń – implant może się nie przyjąć. Jakie są tego przyczyny? Czym objawia się odrzucenie implantu stomatologicznego?

Przyczyny odrzucenia implantu stomatologicznego

Ryzyko odrzutu implantu stomatologicznego da się w pewnym przybliżeniu ocenić jeszcze przed rozpoczęciem leczenia. Dlatego każdorazowo, tak ważne jest konsultowanie się z lekarzem, który po przeprowadzeniu kompleksowego wywiadu określi, czy warto wykonywać zabieg, czy może lepszą opcją będą alternatywy dla implantów zębowych.

Zagrożenie utratą implantu jest najwyższe, w czasie gdy żywa kość integruje się z wszczepem. Przyczyn tego zjawiska jest sporo. Od nieprawidłowej higieny, przez źle wykonany zabieg po zatajone przed lekarzem choroby, które niejednokrotnie mogą być powodem ciężkich uszczerbków na zdrowiu pacjenta.

Czynniki ryzyka odrzutu implantów

Przed rozpoczęciem leczenia należy dokładnie określić czynniki ryzyka. Nowe zęby mogą zostać odrzucone z powodu chorób autoimmunologicznych, takich jak na przykład reumatoidalne zapalenie stawów. W ich wyniku organizm będzie traktował wszczepioną śrubę jak ciało obce i po prostu go nie przyjmie.

Zdecydowanie jednym z częstszych powodów, dla których implant może zostać odrzucony, jest nieprawidłowa pozycja wszczepu w podstawowej warstwie kości. Jeżeli specjalista nieprawidłowo oczyści pole zabiegowe z chorej tkanki lub podczas usuwania korowej tkanki kostnej wytworzy zbyt dużą ilość ciepła, proces integracji może nie przebiec prawidłowo.

Kolejnym bardzo istotnym czynnikiem, który zwiększa ryzyko niepowodzenia zabiegu, jest palenie tytoniu. Papierosy zmniejszają poziom ukrwienia. Mają także negatywny wpływ na proces gojenia.

Oprócz wspomnianych już chorób autoimmunologicznych, palenia tytoniu i alergii, specjalista musi stwierdzić, czy nie występują dodatkowe przeciwwskazania do wszczepienia implantów takie jak na przykład:

• leczenie z wykorzystaniem bisfosfonianów;
• przyjmowanie leków zmniejszających ukrwienie;
• zapalenie dziąseł lub przyzębia.

Jeżeli pacjent ma tendencję do zaciskania zębów lub nierówny zgryz, wówczas nadmierna siła nacisku także może doprowadzić do odrzucenia implantu.

Po jakim czasie może wystąpić odrzucenie

Wyróżnia się dwa rodzaje, w których dochodzi do odrzucenia implantu. W obu przypadkach konieczna będzie interwencja specjalisty.

• Odrzucenie wczesne – następuje najczęściej w okresie pierwszych czterech miesięcy po implantacji. Wynika z czynników ryzyka odrzutu. Oznacza, że proces osteointegracji, czyli łączenia się powierzchni wszczepu ze strukturą kości, nie przebiegł prawidłowo.
• Odrzucenie późne – następuje już po wytworzeniu się połączenia między kością a implantem. Przyczyny takiego stanu pokrywają się z powodami, przez które pacjenci tracą swoje naturalne uzębienie. Są to m.in.: zła higiena jamy ustnej, nadmierne zaciskanie zębów lub palenie tytoniu.

Stosując się do zaleceń lekarza, pacjent może znacznie zmniejszyć ryzyko późnego odrzucenia nowych zębów. Jednak zdarzają się przypadki, kiedy na początku wszystko jest dobrze, a implant zęba wypadł dopiero po kilku latach.

Kiedy ryzyko odrzucenia implantu zęba jest największe?

Największe ryzyko niepowodzenia implantacji pojawia się wtedy, gdy u pacjenta występuje więcej niż jeden czynnik ryzyka. W okresie do czterech miesięcy po wszczepieniu implantu (a w trudnych przypadkach nawet przez pół roku), pacjent musi szczególnie dbać o swoje zdrowie. Palenie papierosów, nadużywanie alkoholu lub zażywanie niektórych leków znacznie zwiększa ryzyko odrzutu.

Objawy odrzucenia implantu

Pierwszym i najbardziej widocznym objawem odrzucenia implantu jest stan zapalny, który występuje w pobliżu wszczepu. Zwykle łączy się on z bólem, krwawieniem i podwyższoną temperaturą ciała.

Objawy odrzutu implantu potwierdza się, wykonując badania radiologiczne. Jeśli na postępujących po sobie badaniach widoczny będzie ubytek kości, będzie to oznaczać, że organizm nie zaakceptował protezy i trzeba podjąć działania naprawcze.

W niektórych przypadkach objawy odrzucenia implantu da się zażegnać, stosując antybiotyki lub zabiegi oczyszczające. Istotna jest także dezynfekcja.

Kolejnym objawem może być ruszająca się korona zęba. To wyraźny sygnał, że trzeba jak najszybciej skonsultować się ze specjalistą.

Jak duże jest prawdopodobieństwo odrzucenia implantu?

Większość zabiegów kończy się sukcesem. Powody odrzucenia implantu stomatologicznego to przede wszystkim wspomniane zaniedbania ze strony pacjenta lub niechlujnie wykonany zabieg.

Szacuje się, że ryzyko odrzutu w okresie osteointegracji wynosi od 2 do 5 procent. Późne odrzucenie implantu zależy przede wszystkim od samego pacjenta – dbanie o higienę jamy ustnej oraz dobry stan zdrowia zmniejsza prawdopodobieństwo odrzutu. Należy założyć, że im mniej pacjent dba o wstawione zęby, tym większe staje się prawdopodobieństwo odrzucenia implantu.

Kiedy należy zgłosić się do lekarza?

Zobaczywszy u siebie opisane wcześniej objawy, takie jak stan zapalny wokół protezy lub ruszający się implant, pacjent powinien jak najszybciej skonsultować się ze specjalistą. W przypadku stanów zapalnych postępowanie naprawcze będzie obejmowało antybiotykoterapię. Jeśli kolejne badania RTG nie wykażą ubytków w tkance kostnej, wymiana implantu nie będzie potrzebna.

W przypadku wykrycia znacznego ubytku kości zwykle zalecane jest całkowite usunięcie albo wymiana implantu. Druga metoda jest możliwa tylko wówczas, gdy specjalista pozytywnie oceni anatomiczną żywotność tkanek w obrębie pola zabiegowego. Wymiana implantu stomatologicznego sprawdza się w ponad 80 procentach przypadków.

Jak zmniejszyć ryzyko odrzutu implantu?

Niektóre czynniki ryzyka mają charakter modyfikowalny. Oznacza to, że zmieniają się wraz z upływem czasu lub w wyniku działań podjętych przez pacjenta. Absolutną podstawą jest dbanie o higienę jamy ustnej. Dzięki temu zmniejsza się szansę na zapalenie błony śluzowej wokół wykonanego zabiegu. Wskazane jest również unikanie czynników stresogennych, które mogą prowadzić do nadmiernego zaciskania zębów i mechanicznego oddziaływania na implant.

Osoby, które rozważają implantację, powinny rozważyć też zaprzestanie palenia tytoniu. Abstrahując od szkodliwego wpływu na ogólny stan zdrowia, palenie tytoniu może powodować zarówno wczesne, jak i późne odrzucenie implantu stomatologicznego.

Ważne jest także, aby nie zatajać przed lekarzem żadnych informacji na temat swojego stanu zdrowia już podczas wstępnego wywiadu. Dzięki temu będzie on mógł wydać zalecenia dotyczące konkretnej sytuacji pacjenta.

Chociaż ryzyko, że organizm odrzuci implant, wynosi zaledwie kilka procent, warto podejmować działania, które je zmniejszają. Jeszcze przed zabiegiem specjalista powinien wydać pacjentowi szczegółowe zalecenia dotyczące tego, jak dbać o higienę jamy ustnej. Niezbędne może być również wprowadzenie zmian w stylu życia, jak chociażby rezygnacja z podjadania po umyciu zębów.

Podsumowanie

Odrzucenie implantu zęba jest zjawiskiem rzadkim, występującym głównie z powodu złej higieny, czy błędów implantacyjnych. Może się pojawić zarówno w pierwszych miesiącach po zabiegu, jak i po kilku latach. Ryzyko można zmniejszyć, przestrzegając zaleceń lekarza i dbając o higienę jamy ustnej. Objawy odrzucenia to stan zapalny, ból, krwawienie i luźny implant. W takich przypadkach konieczna jest konsultacja z lekarzem. Ważne też, aby zawsze szczerze z nim rozmawiać już podczas pierwszego wywiadu i pamiętać, że chce dla nas jak najlepiej.

 

 Artykuł powstał przy współpracy z serwisem: https://medicodent.pl/